Dag lezertjes,
bent u daar nog? Ik, bij nader inzien nog wel. Het is even geleden dat ik iets heb opgeschreven en wel weer eens tijd. Het gaat een stuk beter, dank u.
Vrijdagavond heb ik het vreemdste seizoen uit mijn loopbaan afgesloten. Een seizoen waar ik het echte eind niet van mee heb gemaakt is nu ook symbolisch afgesloten. Een van de thema's van afgelopen jaar was praktische communicatie en ook nu was ik veel te vroeg en was niet alles helemaal in orde. We laten het achter ons.
Ik ben de meiden heel dankbaar voor alles wat ze me deze jaren geleerd hebben. Ik heb zelden zo van een team genoten als dit Uilenmeidenteam. Geen team kon zo poetry in motion zijn, (op de training). De resultaten waren er niet naar in dit laatste seizoen, maar er ligt wel een goede basis voor een vervolg. Ik geef het stokje na 5 jaar met enige weemoed maar hopelijk met voldoende snelheid over. Uilenteams, die ik achterliet, werden het jaar erop meestal kampioen....
Er zal weer een ander team zijn, volgend seizoen. De pupillen dragen dan maar weer eens zwart. Zo zie je: Basketball is, net als de rest van het leven, aan cycli onderhevig. Toen ik begon bij Moestasj, in de zeventiger jaren, waren de Celtics ook top.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten