spacing

De vrijdagse reis naar dat andere universitaire sportcentrum, in Rotterdam, vroeg om wat zoethoudertjes. Pelle en Lotte hadden helpen bakken en ik vertelde de meiden niet wat er in zat.
De cupcakes werkten in elk geval, want onze "spacing" was heel behoorlijk. We zetten Baros direct met een strakke verdediging op achterstand. Heerlijk, zo'n stroeve vloer. (onze eigen vloeren waren deze week dramatisch glad door vuil) Natalie zorgde voor het leeuwendeel van onze productie vanaf de low post. Van buiten viel er nog niet veel. via 14-2 werd het 24-10.
In het tweede kwart veranderden er twee dingen: een inderhaast opgetrommelde scheidsrechter kwam zijn solo gestarte collega versterken. (dan kunnen er wel eens rare dingen gebeuren, maar deze voelde het uitstekend aan, keek eerst de kat uit de boom "Er is hier een wedstrijd aan de gang, toch..." en vulde zijn plek onopvallend. Beide mannen een dikke pluim.)
Het andere ding was, dat Baros in een 3-2 zone ging staan. Nu kwam het nog meer op onze spacing aan. In het begin zochten we de ruimte nog onder de basket, maar daar verdwaalden we aanvankelijk in het woud van lange armen van de Rotterdamse luchtmacht, die daar niet voor niets stond. Blijkbaar gingen de cakejes toen werken, want we kregen opeens, uit de swing, veel ruimte buiten en na een time out, gevuld met zelfbevestiging: "...ze doen dit om ons een plezier te doen en ze gaan zo wel vallen...." begonnen de eerste bommen dat inderdaad te doen, vallen. Bovendien begonnen onze kleine insidemeiden, Suus en Jorieke met enorme passie (Jo d'r Edesche moeke was kijken) achter de gemiste schoten aan te gaan. De grote meiden heersten onder ons eigen bord. De rust kwam met een verdiende 40-23.
De rest is gauw verteld. Hoewel ook Baros behoorlijk aan het scoren kwam, slaagden we er in onze voorsprong gestaag uit te breiden. We verbaasden ons een beetje, dat de zone bleef staan maar namen dat geschenk dankbaar aan. Noem het maar trading baskets: twee punten van Baros, tegen drie van ons. Vooral Cookie had het vizier weer erg op scherp staan en pafte zes van die dingen binnen. Margreet verving haar trouwens een flinke poos erg goed en was ook twee keer van heel ver succesvol)
Scores: Cookie 29, Natalie 10 (volgens mij twee meer, haar productie was in het begin van de pot ook nauwelijks bij te houden), Jorieke 10, Laura, Margreet en Suus 8 (en voor de krant frauderen we er dan iets bij....) Elke 5, Tessa en Lyet 2 en Ka 1 punt.
De cijfers zijn de laatste tijd lief voor ons: een streak van 4, drie keer achter elkaar 80 plus en los op de tweede plaats. Statistieken maken de helden niet, aldus Oscar (big O) Robertson, de NBA speler met een onoverbrugbare voorsprong op de NBA lijst van all-time triple-doubles (181) Het winnen van Big Games, dat wel! Elke volgende is er eigenlijk één.