maandag, november 13, 2006

op teletekst

Op teletekst staan is bijna op televisie zijn. Belangrijke processen staan op teletekst, dus het belang van onze wedstrijd van zondag voor de 8ste finales van de beker tegen Perik Jumpers, was van te voren duidelijk. "Jaah, op teletekst," zei ervaren Karin vlak voor de wedstrijd, "alleen je wil niet weten hoe we er vanavond op staan..."
We besloten te genieten en zoveel mogelijk op te steken. Het begon goed, we namen brutaal een voorsprong via Cookie, die wel wat wou laten zien tegen haar oude ploeg. Verdedigend deden we het uitstekend maar aanvallend kregen we echt veel minder ruimte dan we gewend zijn. In de zesde minuut kwamen we voor het eerst achter en door onze problemen met scoren (alleen Karin scoorde nog) liep het verschil ook meteen op tot tien punten, een beetje geflatteerd. Erger was, dat Iris akelig geblesseerd het veld moest verlaten. Bij haar eerste verdedigende actie verdraaide ze haar zwakste knie.
Met Natalie in de ploeg begonnen we weer uitstekend aan het kwart. We hielden Jumpers drie minuten scoreloos en maakten zelf punten via Lyet en Cookie. Daarna nam Perik weer over en groeide het verschil weer naar 14-30 na 16 minuten spel. Even leken we, qua punten, zeker niet qua spelbeeld, toch weggeblazen te worden. Dat wilden we niet en de laatste 4 minuten van de helft deden we weer meer dan leuk mee: 24-39 bij rust.
In de pauze commentarieerde scheids Koorenhof, die anders meestal manneneredivsie fluit (en in een heel grijs verleden ook eens door mij is gecoacht) ons met ons fanatisme. Met dit compliment en met een beetje Lift-off-toverdrank konden we vol goede moed en energie aan de tweede helft beginnen. In beginnen beginnen we aardig goed te worden want weer waren de eerste 4 punten voor ons. In afmaken zijn we echter niet zo goed, want na de eerste minuut maakten wij niets meer en kon Perik - met grote moeite en vooral aan de hand van topper McKenzie- uitlopen naar 56-28. Toch overheerste het gevoel, dat we misschien zelfs wel een kwart zouden kunnen winnen. We haalden het bijna: met 1 puntje achter (14-13 en 33 seconden op de klok, stalen we de bal met de press en kregen we nog twee goede kansen op een voorsprong maar de bal stuiterde net weer niet goed en twee scores van Perik maakte, dat het bij bijna bleef.
Op teletekst staat de kale uitslag van 41-75. Daar staat niet hoe goed we eigenlijk wel hebben gespeeld en wat we allemaal weer geleerd hebben aan Magie, teamwork, beslissingstempo, losse-ballhandling (dat we niet moeten bukken maar beter kunnen duiken!), rebounden, show&recover, roteren en hardheid.

Geen opmerkingen: